Tytułowe wyrażenie jest nie tylko znanym powiedzeniem, którego niektórzy używają jako odpowiedzi na zadawane pytania, ale również zachętą do namysłu nad tym, kim jest rabin, na czym polegają jego zadania, i dlaczego jeden z nich powie “tak”, a drugi “nie”. Jest to również piękne, żydowskie powiedzenie, które, z przykrością należy zauważyć, stosowane jest niekiedy pejoratywnie i prześmiewczo.
Kim jest rabin?
Rabbi to hebrajskie słowo oznaczające nauczyciela, mistrza i gospodarza. Według Religii: Encyklopedii PWN rabin to “w judaizmie osoba, która zdobyła w jesziwie wykształcenie w dziedzinie znajomości Tory i Talmudu i ma kwalifikacje (potwierdzone obrzędem wyświęcenia – smicha) do religijnego i duchowego przewodzenia lokalnej społeczności żydowskiej lub kongregacji” [1]Rabin, [w:] Religia: Encyklopedia PWN, red. Gadacz, T., Milerski, B., t. 8, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, s. 338.. Rabin jest więc nie tylko nazwą tytułu, ale również funkcją, jaką niektórzy mężczyźni (w judaizmie nieortodoksyjnym również kobiety) pełnią w społeczeństwie żydowskim. Historycznie, rabinem mógł zostać mężczyzna, któremu drugi rabin nadał ten tytuł oficjalnie, przekazując mu smichę (najlepszym odpowiednikiem może być “wyświęcenie”, które przekazywane było poprzez nałożenie rąk). Pierwszego przekazania dokonał Bóg, dając Torę Mojżeszowi. Współcześnie, smicha klasyczna ma charakter bardziej formalny i “umowny”, gdyż w ciągu wydarzeń historycznych i prześladowań przerwany został ciąg jej nadawania.
Współcześnie, rabin jest nie tylko przywódcą gminy wyznaniowej, ale również sędzią w sądzie żydowskim. Mężczyzna, który uzyskał formalny tytuł rabina może, bazując na prawie żydowskim, rozstrzygać spory, przeprowadzać podział majątków oraz rozwody. Do jego zadań należy również kontrola uboju rytualnego, nadzorowanie poprawności rytuałów religijnych, wydawanie decyzji dotyczących pochówku zmarłych oraz orzekanie o koszerności produktów spożywczych. Kolejnym z zadań rabina jest podejmowanie decyzji dotyczących konwersji na judaizm. Mężczyzna, który rozumie prawo żydowskie w sposób doskonały, cieszy się powszechnym szacunkiem, a jego wiedza potwierdzona jest kilkudziesięcioletnim doświadczeniem, może zostać poskiem. Posek podejmuje decyzje halahiczne, rozstrzyga nieporozumienia, które pojawiają się w przypadku niejasności prawa żydowskiego, lub gdy kwestia sporna dotyczy problemów świata współczesnego (transplantologia, nowości na rynku żywieniowym). Istnieje również funkcja rabina naczelnego, która jest funkcją formalną, wynikającą często z zapisu konstytucyjnego danego państwa. Jest to również osoba, która reprezentuje całą społeczność żydowską. Jak więc możemy zauważyć, funkcje oraz zadania rabina są wyjątkowo rozległe, a sama osoba posiadająca ten tytuł cieszy się ogromnym poszanowaniem i zaufaniem społecznym.
Należy jednak zaznaczyć, że opisane przeze mnie funkcje i postawy odnoszą się do judaizmu ortodoksyjnego. Judaizm nie jest jednolity pod względem poglądów, poszczególne nurty reprezentują pełne ich spektrum (od judaizmu reformowanego po judaizm ultraortodoksyjny), a charakter praktyk religijnych różni się w zależności od tego, na którym nurcie skupimy naszą uwagę. Tradycyjnie, kobiety nie mogły zostać rabinami, jednak to się zmienia. W judaizmie postępowym, kobiety mogą uzyskać tytuł naukowy rabina. W jednej z rozmów z Tanją Segal, polską kobietą rabinem, możemy przeczytać, że w Izraelu kobiety stanowią 45 procent ordynowanych (jest to stan na rok 2010). Wśród kobiet dopuszczonych do ordynacji rabinackiej w USA, wymienia się często piosenkarkę R. Raphael Filadelfii, która prowadzi działalność dydaktyczną[2]Wybitni rabini, [w:] Religia: Encyklopedia PWN, red. Gadacz, T., Milerski, B., t. 8, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, s.337..
Jak zostać rabinem?
Dziś rabinem można zostać na dwa sposoby. Większość z wyżej wymienionych przeze mnie zadań może wykonywać jedynie osoba, która uzyskała formalny tytuł rabina oraz smichę. Jak jednak tego dokonać? Osoba starająca się o taki tytuł musi ukończyć szkołę żydowską (lub szkołę nazywaną rabinacką), zdać egzaminy oraz uzyskać dyplom, wraz z nadaną przez placówkę smichą. Należy jednak zaznaczyć, że sam dyplom nie jest wystarczający, ponieważ Żyd czy Żydówka staje się rabinem nie tylko dzięki przygotowaniom oraz doświadczeniu, ale również, a może przede wszystkim, dzięki poszanowaniu, jakim cieszy się w społeczności, znajomości judaizmu, prawa żydowskiego, oraz umiejętności zastosowania go w sytuacjach spornych życia codziennego. Dyplom szkoły rabinackiej nie jest ostatecznym orzeczeniem o wiedzy i szacunku.
Edukacja to nie jedyne wyjście, na które może zdecydować się osoba chcąca zostać rabinem. Istnieje również tytuł rabina “nieformalnego” i jest on nadawany tym Żydom i Żydówkom, którzy zasłużyli na niego wiedzą oraz zrozumieniem prawa żydowskiego. Taka osoba musi cieszyć się nadzwyczajnym poszanowaniem wśród społeczności i stanowić dla niej autorytet. Jak podkreślają Żydzi – niezależnie jednak od tego, czy rabin posiada smichę, czy nie, należy mu się szacunek, na który zapracował, ponieważ jest on ich doradcą w życiu w zgodzie z Torą.
Jak odpowie rabin?
Rabin, pełniący w społecznościach żydowskich funkcję autorytetu, w sporach dotyczących prawa żydowskiego i jego zastosowania może mieć ostateczne słowo. Ze względu na wiedzę, szacunek i, częściowo również, wykształcenie, osoby te mają prawo do tego, aby wykładać Żydom, jak powinni oni stosować prawo w życiu codziennym. W prawie żydowskim, tak jak w prawie świeckim, możemy wyróżnić kilka poziomów.
Złamanie praw pochodzących z Tory to niezaprzeczalne przestępstwo, którego należy się wystrzegać. Natomiast złamanie prawa chroniącego Żydów przez złamaniem zasad Tory, nazywanego prawem rabinicznym, jest przewinieniem. Poniżej praw pochodzących z Tory oraz praw rabinicznych znajduje się tradycja, która może stać się polem do dyskusji, opinii oraz przekonań rabinów. Wykorzystując przykład podany przez jednego z chasydów (źródło znajduje się poniżej), działanie praw rabinicznych możemy zobrazować następująco: Tora bezwzględnie zabrania gaszenia światła podczas szabasu. Mogą jednak zaistnieć takie sytuacje, w których zmuszeni jesteśmy to uczynić (kiedy jesteśmy chorzy lub zagraża nam niebezpieczeństwo). To właśnie wtedy zwracamy się z problemem do rabinów, którzy, analizując prawo żydowskie, orzekają, czy w naszej sytuacji mamy prawo zgasić świeczkę/światło/lampę. Jest to przykład wprowadzenia tytułowego wyrażenia w życie. Jeden z rabinów może orzec, że jest to sytuacja wyjątkowa, więc prawo Tory nie zastanie złamane, drugi z rabinów może jednak wydać sąd odwrotny – gasząc światło złamiemy prawo. Kiedy nie mamy możliwości stwierdzenia, który z rabinów ma rację, Żydzi kierują się tradycją, przyjętą w społeczności, do której należą.
Słowo na koniec
Oczywistym jest, że przygotowana przeze mnie odpowiedź na pytanie, kim jest rabin jest uproszczona. Jest to jednak uproszczenie konieczne, ze względu na skomplikowanie tematu oraz zróżnicowanie podejścia do zagadnienia w zależności od przyjętego nurtu. Serdecznie zapraszamy do dalszego zgłębiania tajemnic rabinów, a w szczególności do zapoznania się z umieszczonymi poniżej źródłami.
Julita Semrau
Źródła:
Rabbi [w:] The Encyclopedia of Judaism, red. Wigoder, G., Macmillan Publishing Company, Nowy Jork 1989, s. 579-582.
Judaizm współczesny [w:] Encyklopedia religii świata: Historia, red. Żakowski, W., tłum. Artymowski, J., D., Danecki., J., Dziekan, M.m M., i inni, Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa 2002, s. 341-352.
Religia: Encyklopedia PWN, red. Gadacz, T., Milerski, B., t. 8, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003.
Cieśla, J., Rozmowa z Tanją Segal, jedyną w Polsce kobietą rabinem, [online] , [dostęp: 07.04.2022]
Kim jest tak naprawdę rabin? Jak zostać rabinem? [online] , [dostęp: 04.04.2022]
Jeden rabin powie tak, drugi rabin powie tak – Tajemniczy Świat Żydów [online] [dostęp: 03.04.2022]
Rabin, [online] https://delet.jhi.pl/pl/psj?articleId=14605, [dostęp: 06.04.2022]
Smicha, [online] https://pl.wikipedia.org/wiki/Smicha, [dostęp: 06.04.2022]
Przypisy[+]